GMAT چیست ؟ (جی مت)

آزمون GMAT چیست و برای چه کسانی کاربرد دارد؟

GMAT که مخفف  Graduate Management Admission Test است امروزه به یکی از مهم‌ترین ابزارهای سنجش بخشی از توانایی‌های متقاضیان شرکت در دوره‌های MBA(Master of Business Administration) و دوره‌های نزدیک و مشابه آن نظیر MPA) Master of Public Administration) شناخته شده است و تقریباً هیچ مدرسه، کالج یا دانشگاه معتبر برگزار کننده این دوره‌ها نیست که ارائه نمره GMAT را به عنوان یکی از شروط بررسی پرونده متقاضی اعلام نکند. همچنین تعداد زیادی از دانشگاه‌هایی که دروس Businessدر دوره دکترا (PhD) آنها نظیر امور مالی، حسابداری و اقتصاد حوزه اصلی محسوب می‌شود نمره این آزمون را شرط پذیرش فرد می‌دانند.

این آزمون به طور مستقل هیچ توانایی خاصی را در فرد محاسبه نمی‌کند بلکه ترکیبی از توانایی‌ها و مهارت‌های متنوع که برای یک دانشجوی فعال در حوزه مدیریت امور مالی، اقتصادی و اجرایی لازم است را بررسی می‌کند. به همین دلیل دارای هیچ میزانی به عنوان نمره رد یا قبول نیست و این مراکز آموزشی، کالج‌ها و دانشگاه‌ها هستند که هر یک به فراخور برنامه‌های آموزشی خود حداقل نمره قابل قبول را اعلام کنند لذا ممکن است فردی با داشتن یک نمره متوسط بتواند برای برخی از این مراکز تقاضای ثبت‌نام دهد و برای برخی دیگر خیر. واضح است که هر مدرسه‌ای که دوره معتبرتری را ارائه می‌دهد نمره بالاتری را هم طلب می‌کند.

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب ...

آزمون از چه قسمت‌هایی تشکیل شده است؟

این آزمون از سه بخش اصلی تشکیل شده است که عبارتند از ارزیابی نگارش تحلیلی Analytical Writing Assessment(که به اختصار AWA خوانده می‌شود)، Verbal و Quantitative Sections. متقاضی باید در بخش نگارش بر روی دو متن essay کار کند که یکی برای تحلیل یک استدلال argumentو دومی بررسی یک موضوع است. متقاضی برای هر یک ۳۰دقیقه زمان دارد و اینکه کدامیک اول ارائه شود مشخص نیست اما این بخش از آزمون همیشه اولین بخش آن است.

اگر بخواهیم این بخش از آزمون را با نمونه‌های مشابه‌ای چون بخش نگارش در آزمون‌های استانداردی چون TOFEL یا ILETS مقایسه کنیم تفاوت‌ها در چند نکته است. اول در پرسش خود متون که به مراتب پیچیده‌تر از آزمون‌های عادی زبان است و تحلیل آنها صرف نظر از چگونگی نگارششان یک مسئله است و عموماً نگارش بحث به زبان مادری هم ساده نیست.

مورد بعدی در حجم آن است. مثلاً در آزمون تافل نگارش حجمی بین ۳۵۰تا ۵۰۰کلمه کفایت می‌کند در حالیکه در این آزمون حجمی کمتر از ۵۰۰کلمه چندان مقبول نیست و بهتر است بالای ۶۰۰کلمه باشد.

هر متن توسط دو ممتحن ارزیابی می‌شود که اولی در واقع یک برنامه نرم‌افزاری خیلی پیشرفته است که به تحلیل نگارش خلاقانه و ارزیابی خطاهای دستوری و املایی می‌پردازد. ممتحن دوم که انسان است توانایی متقاضی را در نحوه دسته‌بندی و پرورش و نظم دادن به دیدگاه‌ها و چگونگی عرضه آنها می‌سنجد. هر دو ممتحن بر اساس یک درجه‌بندی بین ۰تا ۶که می‌تواند تا نیم تقسیم شود نمره می‌دهند. اگر این دو نمره بیش از یک امتیاز فاصله داشتند یک انسان دیگر به عنوان ممتحن سوم نیز به کار نمره می‌دهد و سپس متوسط این نمرات به عنوان نمره نهایی این نگارش و متوسط دو متن مختلف به عنوان نمره نهایی این بخش اعلام می‌شود.

بعد از پایان زمان این بخش و یک وقت تنفس کوتاه اختیاری (۵تا ۱۰دقیقه) یکی از دو بخش دیگر آغاز می‌شود که هر دو به صورت پاسخ‌گویی به سوالات چند گزینه‌ای است. آزمون Verbalیا شفاهی دارای ۴۱سوال است و ۷۵دقیقه برای پاسخ به آن زمان وجود دارد. این بخش از سه گونه سوال Sentence Correction، Critical Reasoningو Reading Comprehension تشکیل شده و وظیفه آن در مجموع ارزیابی سطح دانش متقاضی در حوزه‌های مرتبط با فهم عمیق‌تر زبان انگلیسی نظیر مبحث دستور زبان، ارزیابی یک استدلال و درک مطلب است.

بخش Quantitative که در آن دو گروه از پرسش‌های مرتبط با Problem Solvingو Data Sufficiency ارائه می‌شود مجموعاً ۳۷پرسش و ۷۵دقیقه زمان دارد. این آزمون همانطور که از نام آن و دو گونه سوالاتش پیداست به ارزیابی کیفی شیوه اندیشه و استدلال متقاضی می‌پردازد. نکته جالب، پرسش‌های گونه دوم  Data Sufficiency (کفایت کردن داده‌ها) است که کاملا مختص این آزمون طراحی شده و مشابه ندارد. در این گونه پرسش‌ها بعد از هر پرسش دو عبارت اخباری حاوی اطلاعات آمده و آنگاه در یک ترکیب ۵گزینه‌ای از حالات مختلفی از ارتباط بین این داده‌ها و پرسش مربوطه پرسیده می‌شود تا مشخص شود که آیا هر یک از آنها یا هر دو با هم یا هیچکدام برای پاسخ دادن به پرسش کفایت می‌کنند یا نه. در پست بعدی منبعی که نمونه سوالات را ارائه خواهیم کرد تا با انواع آنها بیشتر آشنا شوید.

این جدول به صورت خلاصه معرف بخش‌های مختلف آزمون است:

شیوه ارزیابی و امتیازدهی به آزمون چگونه است؟

نمره این آزمون به صورت یک نمره تفکیکی برای سه بخش مجزا و یک نمره نهایی که در واقع ترکیب دو بخش غیرنگارشی آن است ارائه می‌شود که حداکثر می‌تواند ۸۰۰باشد. بر اساس نتایج ۳سال اخیر میانه آن عدد ۵۳۵.۲بوده است. حدود دو سوم نمرات عددی بین ۲۰۰تا ۶۰۰است و شیوه پیچیده محاسبه نمره به گونه‌ای طراحی شده که حدود ۶۸درصد شرکت کنندگان نمره‌ای در این محدوده داشته باشند. همین نکته روشن می‌سازد که برای اخذ پذیرش در یک دوره خوب و معتبر MBA  شما باید نمره‌ای به مراتب بالاتر از این و حداقل حدود ۷۰۰داشته باشید که بتوانید از دیگران فاصله بگیرید و این ساده نیست.

نمره آزمون نگارش که در واقع متوسط نمره دو نگارش مستقل شماست عددی بین ۰تا ۶خواهد بود.

هر دو بخش دیگر نمره‌ای بین ۰تا ۶۰دارند که پس از محاسباتی به نمره نهایی تبدیل می‌شود. در این بین آزمونVerbal سخت‌تر به نظر می‌رسد چرا که میانه ۳ساله آن ۲۷.۸ از ۶۰بوده و نمرات بالای ۴۴ و زیر ۹ در آن به ندرت اتفاق افتاده در حالیکه در بخشQuantitative  میانه ۳۵.۶ از ۶۰ بوده و نمرات بالای ۵۰ و یا زیر ۷ ندرتاً اتفاق افتاده است.

هر دو بخش چند-گزینه‌ای آزمون به صورت ارزیابی نتیجه پاسخ قبلی داوطلب عمل می‌کنند یعنی پرسش اول در حد متوسط است و سوال بعدی بر اساس نتیجه سوال اول انتخاب می‌شود. اگر به سوال اول پاسخ درست داده شود، سوال دوم مشکل‌تر خواهد بود و اگر پاسخ نادرست داده شود سوال ساده‌تری ارائه می‌شود. بدیهی است که در این سیستم ارزیابی، امتیاز سوالات یکسان نیست و هرچقدر فرد بتواند در مدت زمان آزمون سوالات درست بیشتری بزند (چون سوالات مرتباً مشکل‌تر شده و لاجرم امتیاز آنها افزایش می‌یابد) امتیاز کلی وی هم بیشتر می‌شود. یک دلیل تفاوت زیاد امتیازات هم در همین نکته است.

تفاوت دیگر این آزمون با اکثر آزمون‌های دیگر کاهش امتیاز در صورت بی‌پاسخ گذاشتن سوالات است. در واقع، برخلاف اکثر آزمون‌ها که در آنها پاسخ نادرست جنبه منفی زیادی دارد اینجا پاسخ ندادن مشکل‌ساز است. همچنین اگر داوطلب تعداد زیادی پاسخ نادرست پست سر هم داشته باشد (که معنای آن می‌تواند اجتناب از خالی گذاشتن پرسشنامه از طریق پاسخ دادن تصادفی به سوالات است) امتیاز وی باز هم کاهش می‌یابد.